Stypendium Pamięci Konrada Pustoły dla Kateriny Kouzmitchevy
Stypendium Pamięci Konrada Pustoły otrzymuje Katerina Kouzmitcheva
Rada Stypendium Pamięci Konrada Pustoły obradowała w składzie: Karolina Ochab, Ola Skowrońska (laureatka Stypendium w 2024 roku), Piotr Gruszczyński, Wojtek Pustoła, Zbigniew Libera oraz Igor Stokfiszewski. Tegoroczne Stypendium Pamięci Konrada Pustoły otrzymuje Katerina Kouzmitcheva za cykle „Limbo” i „How to Eat at Night.
Organizator/ka: Krytyka Polityczna
Uzasadnienie wyboru Rady
Katerina Kouzmitcheva w swoich fotografiach podejmuje jedne z najistotniejszych dla sztuki aktywistycznej w Polsce tematów, a mianowicie los ukraińskich uchodźców i polityczną sytuację Białorusi. Ale robi to w sposób bardzo oryginalny, poetycki, przez co te gorące, ale na ogół zamęczone i zbanalizowane dobrymi chęciami tematy nagle nabierają siły i zupełnie nowych znaczeń. Zwłaszcza cykl „białoruski” zatytułowany „How to Eat at Night”, pokazujący jakąś niemożliwą krainę, utopię zanurzoną w dystopii, a może odwrotne. To zła baśń bez reguł i morału, gdzie pamięć została zatruta, a pejzaż zakryty dziwnymi fototapetami, gdzie wszystko jest możliwe, ale nie doprowadzi do niczego dobrego, gdzie wszystko jest absurdalnie polityczne i niebezpieczne i nic nie może być już zwykłe. Katerina powołuje się na Andersena i jego światy pełne lęku i grozy. Po zobaczeniu jej prac nie ma już wątpliwości, że odłamki zwierciadła, które rozbija się w „Królowej Śniegu” spadły na Białoruś. Na szczęście nie utkwiły w oku Kateriny.
„Limbo” (2022 – trwający)
Projekt dokumentalny realizowany we Wrocławiu, w dawnym liceum przy ul. Grochowej 13, przekształconym w schronisko dla uchodźców z Ukrainy. Cykl ukazuje codzienność, emocjonalne krajobrazy i sytuację osób, które od 2022 roku znalazły tam tymczasowe, lecz przedłużające się schronienie. Praca łączy portrety mieszkańców, wnętrza budynku i ślady życia pozostawione w tej przestrzeni.
„How to eat at night” (2024 – trwający)
Cykl konceptualny badający wpływ ideologicznych reżimów na pamięć, tożsamość i kulturę. Łączy fotografie, kolaże, instalacje, dźwięk i wideo, tworząc wielowarstwową narrację o napięciu pomiędzy tym, co osobiste i autentyczne, a tym, co narzucone przez propagandę. Projekt eksploruje kruche granice między pamięcią a fikcją, tradycją a jej dekonstrukcją.
Katerina Kouzmitcheva
białoruska fotografka mieszkająca we Wrocławiu. Tworzy na styku fotografii dokumentalnej i artystycznej, badając, w jaki sposób niewidzialne granice – geograficzne, ideologiczne czy psychologiczne – kształtują życie jednostek oraz postawy zbiorowe. Jej projekty dotyczą relacji międzyludzkich, systemów politycznych, pamięci i kwestii płci, a sztuka staje się narzędziem do stawiania pytań i podważania tych mechanizmów. Ukończyła studia licencjackie z prawa gospodarczego, Akademię Fotografii Dokumentalnej i Artystycznej „Fotografika” w Petersburgu oraz uzyskała tytuł magistra i doktora sztuki na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Jest laureatką międzynarodowych konkursów fotograficznych, m.in. TIFA i BIFA, a także stypendystką programu „Gaude Polonia” Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Należy do międzynarodowego kolektywu Women Photograph. Jej prace były prezentowane na wystawach m.in. we Francji, Brazylii, Japonii, Estonii, na Węgrzech i w Polsce. Publikowały je m.in. “British Journal of Photography”, “Bird in Flight”, “Monovisions” i “Dodho”.
Organizatorami Stypendium są Krytyka Polityczna i Fundacja Nowych Działań, których celem jest propagowanie twórczości Konrada Pustoły, tak aby inspirowała młode osoby artystyczne.
Rusza nabór do X edycji Stypendium Pamięci Konrada Pustoły
Konkurs adresowany jest do osób fotografujących, które swoją wrażliwością porządkują świat nieznośnie manipulatywnej polityki.
Fotografujesz? Jesteś zaangażowana, zaangażowany społecznie i swoją wrażliwość wykorzystujesz w pracy artystycznej, czyniąc z niej narzędzie krytycznego oglądu rzeczywistości i jej zmiany? Zgłoś swoją twórczość do stypendium pamięci Konrada Pustoły.
Zgłoszenia do Stypendium Pamięci Konrada Pustoły można przesyłać do 8 października do godz. 23:59 za pośrednictwem formularza zgłoszeniowego, który znajdziecie pod tym linkiem.
Laureata lub laureatkę z grona zgłoszonych osób wybierze Rada Stypendium, w skład której wchodzą przedstawiciele Fundacji Nowych Działań, przedstawiciele Krytyki Politycznej, osoby posiadające prawa autorskie majątkowe do dorobku twórczego Konrada Pustoły i przedstawiciele środowiska artystycznego fotografów i fotografek.
Laureata lub laureatkę poznamy 14 października 2025 roku, w rocznicę śmierci Konrada Pustoły.
Organizatorami Stypendium są Krytyka Polityczna i Fundacja Nowych Działań, których celem jest propagowanie twórczości Konrada Pustoły, tak aby inspirowała młode osoby artystyczne.
Tekst: Krytyka Polityczna
Stypendium Pamięci Konrada Pustoły dla Oli Skowrońskiej
Projekt „Heda” łączy osobiste i zbiorowe, tak jak prace Pustoły, przekształcając indywidualne historie w symbole szerszych procesów społecznych. To nie tylko dokumentowanie historii migracji i ucisku — to refleksja nad położeniem kobiet, które utknęły między kulturowymi oczekiwaniami swoich rodzimych krajów a odrzuceniem w przyjmujących społeczeństwach.
Rada Stypendium Pamięci Konrada Pustoły w składzie Piotr Gruszczyński, Aleksandra Wieliczko (laureatka Stypendium w 2023 roku), Zbigniew Libera, Karolina Ochab, Wojtek Pustoła oraz Igor Stokfiszewski zdecydowała o przyznaniu tegorocznego stypendium Oli Skowrońskiej za projekt Heda.
Uzasadnienie wyboru Rady
Projekt Heda zasługuje na nagrodę imienia Konrada Pustoły, ponieważ głęboko odzwierciedla kluczowe tematy, które były centralne dla twórczości samego Pustoły, takie jak sprawiedliwość społeczna, prawa człowieka czy niewidzialne konsekwencje konfliktów politycznych. Skowrońska bada w nim życie czeczeńskich kobiet-uchodźczyń, ich walkę o tożsamość, przynależność i równość, co współgra z zainteresowaniami Pustoły dotyczącymi grup podporządkowanych i marginalizowanych w społeczeństwie.
Projekt Heda łączy osobiste i zbiorowe, tak jak prace Pustoły, przekształcając indywidualne historie w symbole szerszych procesów społecznych. To nie tylko dokumentowanie historii migracji i ucisku – to refleksja nad położeniem kobiet, które utknęły między kulturowymi oczekiwaniami swoich rodzimych krajów a odrzuceniem w przyjmujących społeczeństwach. Temat stanu „zawieszenia” oraz podwójnego wyobcowania czeczeńskich kobiet wyraźnie ukazuje rozdźwięk między osobistą tożsamością a strukturami politycznymi, co jest szczególnie aktualne w dzisiejszym świecie.
Metodologiczne podejście projektu, które łączy badania antropologiczne z narracją artystyczną, czyni go innowacyjnym i wielowarstwowym. Umożliwia to nie tylko przedstawienie problemów społecznych, ale także głębsze zrozumienie ich ludzkich konsekwencji, tworząc emocjonalne połączenie widza z bohaterkami projektu. Wizualne obrazy, stworzone na podstawie osobistych więzi, przekazują uczucie straty, rozłąki, ale także nadziei i siły, odzwierciedlając wieloaspektowość doświadczeń uchodźców.
Konrad Pustoła był znany ze swojej zdolności do dokumentowania zmian społecznych i poszukiwania w nich głębokich humanistycznych sensów. Projekt Heda kontynuuje to dziedzictwo, rzucając światło na ważne kwestie migracji, ucisku ze względu na płeć oraz tożsamości kulturowej przez osobisty pryzmat.
Heda (2024)
Punkt wyjścia dla projektu Heda zrodził się z tysięcy wiadomości tekstowych, które przez lata wymieniałam z jedną z moich najbliższych przyjaciółek, absolwentką antropologii pochodzącą z Czeczenii, a obecnie mieszkającą w Moskwie. Nasz pierwotny pomysł – jeszcze z 2019 roku – zakładał połączenie badań antropologicznych i działań artystycznych, by stworzyć projekt dokumentalny o opresji kobiet w restrykcyjnej kulturze powojennej Czeczenii. Realizację tego planu najpierw uniemożliwiła pandemia, a później rosyjska inwazja na Ukrainę. Spotkanie stało się niemożliwe: ja nie mogłam wjechać do Rosji, a ona nie mogła jej opuścić.
Wobec tych wyzwań narodziła się nowa idea – stworzenie narracji, która ukazuje zarówno szerszy obraz tożsamości kulturowej czeczeńskich kobiet, jak i więź, która nas łączy. Zaczęłam podróżować po Europie, fotografując młode Czeczenki noszące to samo imię co moja przyjaciółka – Heda. Postanowiłam opowiedzieć historię, która nie tylko pokazuje różnorodność doświadczenia uchodźczego, lecz przede wszystkim indywidualny charakter każdej z bohaterek. Głównym tematem projektu jest stan zawieszenia, w którym znajdują się córki uchodźców: wyobcowane z tradycyjnej kultury swojego pochodzenia z powodu mizoginii, a jednocześnie nie w pełni akceptowane w krajach, w których obecnie mieszkają, z powodu ksenofobii.
Projekt opowiada historie pięciu Hed – czterech, które poznałam osobiście, i jednej w dalszym ciągu oddalonej o 1400 kilometrów. Razem tworzą wielowymiarową opowieść o migracji, wojnie, traumie, przynależności i przyjaźni.
Ola Skowrońska – fotografka i artystka wideo. Absolwentka fotografii w Łódzkiej Szkole Filmowej. W swojej praktyce opiera się na interpretacji społecznych, historycznych lub naukowych zjawisk, które służą jej za punkt wyjścia do opowiedzenia indywidualnych historii. Ważnymi elementami jej praktyki jest research oraz praca na archiwach. Interesują ją działania artystyczne bazujące na wymianie i współpracy, które traktują sztukę jako przestrzeń do dialogu. Mieszka i pracuje w Łodzi.
Rusza nabór do IX edycji Stypendium Pamięci Konrada Pustoły
Konkurs adresowany jest do osób fotografujących, które swoją wrażliwością porządkują świat nieznośnie manipulatywnej polityki, docierając do istoty zdarzeń w swoich pracach i działaniach, krytyczną i selektywną świadomością nadają sens zdarzeniom.
Fotografujesz? Jesteś osobą zaangażowaną społecznie i swoją wrażliwość wykorzystujesz w pracy artystycznej, czyniąc z niej narzędzie krytycznego oglądu rzeczywistości i jej zmiany? Zgłoś swoją twórczości do Stypendium Pamięci Konrada Pustoły – wieloletniego współpracownika Krytyki Politycznej.
Zapraszamy na wystawę twórczości Konrada Zniknij nad Wisłą pod opieką kuratorską Stacha Szabłowskiego, która rozpoczyna się 25 września w krakowskim Bunkrze Sztuki. Zaprezentowane zostaną na niej również prace dotychczasowych laureatów i laureatek Stypendium Pamięci Konrada Pustoły. Jednocześnie zachęcamy do udziału w jego kolejnej edycji konkursu.
Zgłoszenia do Stypendium Pamięci Konrada Pustoły można przesyłać do 7 października do godz. 23:59 za pośrednictwem formularza zgłoszeniowego, który znajdziecie pod tym linkiem.
Laureata lub laureatkę z grona zgłoszonych osób wybierze Rada Stypendium, w skład której wchodzą przedstawiciele Fundacji, przedstawiciele Krytyki Politycznej, osoby posiadające prawa autorskie majątkowe do dorobku twórczego Konrada Pustoły i przedstawiciele środowiska artystycznego fotografów i fotografek.
Laureata lub laureatkę poznamy 14 października 2024 roku, w rocznicę śmierci Konrada Pustoły.
Organizatorami Stypendium są Krytyka Polityczna i Fundacja Nowych Działań, których celem jest propagowanie twórczości Konrada Pustoły, tak aby inspirowała młodych artystów.
Stypendium Pamięci Konrada Pustoły dla Aleksandry Wieliczko
Rada Stypendium Pamięci Konrada Pustoły obradowała w składzie: Piotr Gruszczyński, Agnieszka Karolina Jurek (laureatka Stypendium w 2022 roku), Zbigniew Libera, Karolina Ochab, Wojtek Pustoła oraz Jakub Szafrański.
Tegoroczne Stypendium Pamięci Konrada Pustoły jury przyznało Aleksandrze Wieliczko, mieszkającej i pracującej w Polsce artystce, imigrantce z Białorusi, za cykl „Stan zaprzeczenia”.
Uzasadnienie wyboru Rady
Komisja doceniła sposób, w jaki młoda fotografka tworzy artystyczną dokumentację prześladowań w Białorusi. Nie kataloguje prostych kadrów z demonstracji epatujących grozą białoruskiej dyktatury, lecz przetwarza historie zatrzymań, tworząc osobisty rejestr wydobywający nieomal gogolowską groteskowość zdarzeń związanych z prześladowaniami za używanie dawnych barw narodowych kraju. Nie fotografuje zatrzymanych, lecz tworzy własny ekwiwalent sytuacji. Każdej z nich towarzyszy opis i kolaż obrazów stworzonych z użyciem sztucznej inteligencji, które tworzą upiorne panopticum zniewolenia.
W cyklu Imaginarium, także nadesłanym na konkurs, autorka potwierdza biegłość i bardzo indywidualne podejście do używania technologii oferowanych przez sztuczną inteligencję.
Aleksandra Wieliczko bardzo świadomie używa narzędzi fotografii, tworząc jednocześnie własny oryginalny język podnoszący realność do rangi wysokiego artyzmu.
Organizatorami Stypendium Pamięci Konrada Pustoły są Krytyka Polityczna i Fundacja Nowych Działań, których celem jest propagowanie twórczości Konrada Pustoły, tak aby inspirowała młodych artystów. Stypendium przyznawane jest co roku 14 października, w rocznicę śmierci Konrada Pustoły.
Stan zaprzeczenia
Na Białorusi panuje represyjna dyktatura, która tłumi wolność słowa. Kontrolowane przez rząd media ukrywają informacje o rosnącej liczbie więźniów politycznych, alarmującej liczbie zaginięć oraz nieskuteczności przepisów i konstytucji w zapewnianiu praw człowieka. W moim projekcie badam zjawisko cyfrowej codzienności poprzez interakcję między jednostką a kanałami medialnymi. Współczesne społeczeństwo, wypełnione niezliczonymi bodźcami rozpraszającymi naszą uwagę, przyzwyczaiło się do odwracania wzroku od obrazów, które wywołują dyskomfort. Praca podzielona jest na dwie części. Pierwsza część zawiera wybór absolutnie absurdalnych i przerażających historii zatrzymań z Białorusi. Zbadałem je i stworzyłem zainscenizowane fotografie oparte na tych historiach. W drugiej części wykorzystałem nagłówki wiadomości, które ukazały się w konkretnym dniu tych aresztowań lub procesów. Skompilowałem wybór 12 wiadomości dla każdej sprawy i wykorzystałem nagłówek każdej wiadomości jako dane wejściowe do stworzenia odpowiednich obrazów za pomocą sieci neuronowej. Chcę pokazać, w jaki sposób agenda stara się odwrócić naszą uwagę od najważniejszych kwestii. Propaganda szybko próbuje zagłuszyć nieznośne wiadomości polityczne. Ponadto chcę zbadać naszą tendencję do odchodzenia od istotnych kwestii i zamiast tego zajmowania naszych umysłów nadmiarem treści rozrywkowych.
Rusza nabór do VIII edycji Stypendium Pamięci Konrada Pustoły 2023
Zapraszamy fotografki i fotografów do zgłaszania swojej twórczości do stypendium pamięci artysty.
Co roku, ogłaszając konkurs o Stypendium Pamięci Konrada Pustoły, stajemy, jako jego organizatorzy, przed tym samym zadaniem: napisania zaproszenia konkursowego. I co roku jest to zadanie coraz trudniejsze, ponieważ rzeczywistość przekracza nasze wyobrażenia o niej, a możliwość jej dokumentowania staje się coraz bardziej niemożliwa. Nie pozostaje nam więc nic innego, jak wierzyć, że to właśnie niemożliwe jest najbardziej twórcze, bo uruchamia nieprzewidywalne pomysły. Spójrzcie, jak Konrad Pustoła widział świat i pokażcie przez to, co widzicie, co się dzieje w was.
Konkurs adresowany jest do młodych fotografek_ów, którzy swoją wrażliwością porządkują świat nieznośnie manipulatywnej polityki, docierając do istoty zdarzeń w swoich pracach i działaniach, krytyczną i selektywną świadomością nadają sens zdarzeniom.
Zgłoszenia do Stypendium Pamięci Konrada Pustoły można przesyłać do 30 września do godz. 23:59 za pośrednictwem formularza zgłoszeniowego, który znajdziecie pod tym linkiem.
Laureata lub laureatkę z grona zgłoszonych osób wybierze Rada Stypendium, w skład której wchodzą: Piotr Gruszczyński, Agnieszka Karolina Jurek (laureatka Stypendium w 2022 roku), Zbigniew Libera, Karolina Ochab, Wojtek Pustoła oraz Jakub Szafrański.
Laureata lub laureatkę poznamy 14 października 2023 roku, w rocznicę śmierci Konrada Pustoły.
Regulamin
Organizatorami Stypendium są Krytyka Polityczna i Fundacja Nowych Działań, których celem jest propagowanie twórczości Konrada Pustoły, tak aby inspirowała młodych artystów.
Stypendium Pamięci Konrada Pustoły 2022
Rada Stypendium pamięci Konrada Pustoły w składzie: Marta Bogdańska, Piotr Gruszczyński, Magdalena Malińska , Karolina Ochab, Wojciech Pustoła, Jakub Szafrański, przyznała w tym roku stypendium Agnieszce Jurek za projekt „Jak narazie nie jest źle”
Uzasadnienie:
Alkoholizm, współuzależnienie – to traumatyczne tematy na ogół wstydliwie ukrywane w wielu polskich rodzinach. Nie jesteśmy chyba w stanie wyobrazić sobie w jak wielu. Nagrodzony cykl podchodzi do tego tabu dawkując artystyczną anestezję świetnych kadrów i nieoczywistych obrazów połączonych z bardzo emocjonalnym tekstem, minizapiskami z dziennika z otchłani traumy. Ta anestezja podejrzanym pięknem pozwala nam podążyć za tematem, nie odrzucić go, pozwala nie zamykać się na bardzo trudną rozmowę. Przyzwyczailiśmy się do tego, że prywatne staje się polityczne. W wypadku tego cyklu staje się to szczególnie ewidentne, jeśli spojrzymy na autorkę jak na ofiarę, kobietę w pułapce związku, która robi wiele, by związek ratować. To wycinkowa diagnoza postawiona całemu społeczeństwu. Patron nagrody dążył do ujawniania rzeczy skrywanych i nieoswojonych, tropił podziemne ścieżki przemocy i perswazji, alkoholizm i współuzależnienie nie były jego tematami, ale przecież każdy artysta musi mówić we własnym imieniu.
Stypendium pamięci Konrada Pustoły 2021
Rada Stypendium pamięci Konrada Pustoły w składzie: Karolina Ćwik, Lena Dobrowolska, Piotr Gruszczyński, Magdalena Malińska, Karolina Ochab, Wojciech Pustoła i Agnieszka Wiśniewska przyznała w tym roku stypendium Marcie Bogdańskiej.
Rada w trakcie obrad zwróciła także szczególną uwagę na prace Moniki Orpik.
Marta Bogdańska jest artystką wizualną, fotografką, menadżerką kultury, twórczynią filmów. Ukończyła Filozofię w Uniwersytecie Warszawskim. Studiowała także w Homeworkspace w Bejrucie oraz na Gender Studies w UW. Skończyła Akademię Fotografii, Szkołę Patrzenia przy Instytucie Fotografii Fort oraz Instytut Otwarty przy Teatrze Powszechnym.
Bogdańska realizowała międzynarodowe projekty artystyczne i kulturalne, m.in. w Libanie, gdzie mieszkała przez 8 lat. Ostatnio otrzymała nagrodę Selma Lagerlöf Society za projekt Love That Dare Not Speak Its Name. W ramach rezydencji w Otwartym Uniwersytecie Jazdów współrealizowała projekt Roz-dźwięki i JAZgoty. Została zaproszona do platformy Futures Photography w 2020. Należy do Archiwum Protestów Publicznych. Jest laureatką konkursu Talent Roku 2020 i Photo-Match 2020.
Prace Marty Bogdańskiej pokazywano w Melkweg Expo w Amsterdamie, na Krakowskim Miesiącu Fotografii, Festiwalu TIFF we Wrocławiu, Landskrona Foto, Art Market Budapest, Fotofestiwalu Łódź, Odesa Photo Days, Encontros Da Imagem, Imago Lisboa, Fif Bh – Międzynarodowym Festiwalu Fotografii w Brazylii, Festiwalu Fotograficznym Obscura w Malezji, Sursock Museum, Galerii Studio i Labirynt. Książkę artystyczną Shifters nominowano do Kassel Dummy Award 2020, Luma Rencontres Dummy Book Award Arles 2020 oraz Mack First Book Award 2020.
Marta Bogdańska w swoich pracach fotograficznych prowadzi wielotorowe działania mające na celu penetrowanie światów ukrytych pod powierzchnią wyglądów i zdarzeń. To prawie niemożliwe zejść z poziomu oczywistych sygnałów wysyłanych przez wyglądy tworzące natychmiastowe układy znaczeń do tego, co te wyglądy ukrywają. A jednak Marta Bogdańska potrafi to robić, choćby przez tworzenie większych i mniejszych narracji w swoich projektach. Jej opowieści są bardzo krzepiące. Budowane intymnie, niejako tylko dla oczu własnych, na użytek badania i dokumentowania. Tak zapamiętuje się to, co ukryte, a zostało odkryte. Pokazują piękno tego, co straszne. Jej krytyczne spojrzenie nie koncentruje się na przerażającym aspekcie świata, ale wydobywa nieoczekiwaną urodę pasywnej grozy i nieprzekazywalnych tajemnic.
Poniżej fotografie książki Shifters wydanej przez Fundację Sztuk Wizualnych i Landskrona Foto (2021), kolaże i zdjęcia z projektu Love That Dare Not Speak Its Name. Zdjęcia wystawy Shifters na Miesiącu Fotografii w Krakowie 2021 w Galerii ASP.
Stypendium Pamięci Konrada Pustoły 2020
Rada Stypendium Pamięci Konrada Pustoły w składzie: Piotr Gruszczyński, Michał Grzegorzek, Jan Jurczak, Aleksandra Knychalska, Karolina Ochab, Wojtek Pustoła, Maria Wilska, Agnieszka Wiśniewska, przyznała stypendium dwóm artystkom – Karolinie Ćwik i Lenie Dobrowolskiej – nagradzając tym samym ich makro i mikro opowieści o człowieku i kryzysie.
Jury zwróciło uwagę na serię prac „let’s build this virus” Karoliny Ćwik, wyjątkowy antydziennik pandemii i wynikającej z niej domowej izolacji. W fotografiach Ćwik upływający czas wydaje się nie mieć znaczenia, każdy następny dzień przypomina poprzedni, a uporządkowanie ustępuje miejsca chaosowi. Jednak to opresyjność rodzinnych relacji, domowa klaustrofobia wybija się na pierwszy plan tej opowieści.
Fotografie Leny Dobrowolskiej to konsekwentny i niepozbawiony czułości zapis umierającej ziemi ze wszystkimi jej bohaterami: przyrodą, człowiekiem i łączącymi ich skomplikowanymi geopolitycznymi relacjami. Dokumentalna fotografia Dobrowolskiej wymyka się temu, co „tu i teraz” pokazując ludzkość jako społeczność, połączoną jednym scenariuszem przyszłości.
Zarówno pandemia, jak i zmiany klimatyczne, choć dotyczą wszystkich ludzi, nie są w żadnym wypadku siłami, wobec których jesteśmy równi. Przeciwnie – jeszcze bardziej wyostrzają podziały i różnice, którym podlegamy. Obie artystki proponują spojrzenie na miejsce zamieszkania w kontekście kryzysu – nieważne czy jest to mieszkanie w polskim bloku czy planeta ziemia w ogóle. Pozorna odległość tych tematów, pokazuje miejsce i czas, w którym się dziś znaleźliśmy i wymusza nagłą potrzebę działania, choćby miałaby to być jedynie wzajemna troska.
Stypendium Pamięci Konrada Pustoły 2019
Jan Jurczak to pracowity, utalentowany, a do tego wrażliwy zarówno na piękno, jak i krzywdę ludzką fotograf. Ujmujące jest użycie przez Jurczaka konwencji dokumentu i autentyczna wiara w sprawczość, w skuteczność fotografii. Fotograf działa na styku kultur i na froncie hybrydowej wojny. Jest liryczny, choć nie sentymentalny. Jurczak opowiada historie zachowując delikatność i krytyczny dystans, angażuje się, przy czym nie epatuje przemocą, krwią czy cierpieniem. Stypendium dla Jana Jurczaka to wyraz uznania i zachęta do dalszej pracy nad pogłębionymi, wymagającymi czasu i cierpliwości, społecznie istotnymi tematami.
Rada w składzie: Piotr Gruszczyński, Adam Mazur, Karolina Ochab, Wojtek Pustoła, Agnieszka Wiśniewska
Stypendium Pamięci Konrada Pustoły 2018
Spodobała nam się energia tych zdjęć. Trudno zignorować intensywnie kolorowe kadry Justyny Macuło aka Keymo. To zdjęcia kłopotliwe i uwodzicielskie, sytuujące się w przestrzeni między inscenizacją i dokumentem. Dobrze, że jest w tej serii seksualność, a nawet tak rzadko spotykany dziś w sztukach wizualnych seks. To obraz daleki od pułapek normatywności. To sprawia, że całość jest nie tylko konsekwentna estetycznie, kontrastowo rysowana fleszem, ale też jest świetną polityczną deklaracją. Doceniamy konsekwencję pracy autorki, jej niewymuszoną walkę o miejsce dla odmienności i wskazanie możliwości innego spojrzenia nie tylko na fotografię, lecz także to, co sfotografowane, ciekawsze opcje, inspirujące konstelacje i nieszablonowe role społeczne, płciowe i cały ten drag. Mamy świadomość, że fotografie Keymo nie wszystkim się spodobają. Nie od tego są dobre zdjęcia i nie o podobanie się chodzi w sztuce. Tak jak Darkroomy Konrada Pustoły, Keymo prowokuje, do dyskusji i do zmiany przyzwyczajeń.
O wyborze laureata zdecydowała rada, w skład której weszli Karolina Ochab, Piotr Gruszczyński i Maria Wilska reprezentujący Fundację Nowych Działań, przedstawicielki Krytyki Politycznej Dorota Głażewska- Ziemilska i Agnieszka Wiśniewska, artysta Wojciech Pustoła, krytyk Adam Mazur i laureat II edycji Stypendium pamięci Konrada Pustoły Tytus Szabelski.
Organizatorzy:
Fundacja Nowych Działań
Krytyka Polityczna
Patronem medialnym Stypendium jest fotopolis.pl